Taptapsee

Het was echt fantastisch, foto’s maken en kunnen horen wat er op de foto’s stond. Een gratis app die visueel beperkten kan helpen met het maken van foto’s. Ik was er echt super blij mee, totdat ik na een bepaalde hoeveelheid foto’s gemaakt te hebben de melding kreeg dat ik moest gaan betalen om nog foto’s met de app te maken. Dit vind ik erg tragisch! Ik snap dat zo’n app geld kost, maar laat hem dan geld kosten als je hem koopt en niet als je hem al gebruikt. Ik weet nu niet wat ik moet doen. Ik heb eigenlijk geen zin om steeds te betalen, maar aan de andere kant is het zo’n goede app. Zou er nog zo’n app zijn die precies het zelfde kan, maar waar je gewoon één keer moet betalen om hem te kopen?  Ik heb nog een tegenvaller voor jullie, het reageren via mijn blog is op de één of andere manier niet mogelijk. Ik weet het af en toe even niet meer met die site van Blogger. Ze willen zo graag dat je een weblog maakt, maar ondertussen is er veel niet in orde (zie het bericht: Dank je wel BESTE Blogger). Reageren kan wel via Facebook of Twitter hoor, dus aarzel niet om te reageren.

Schoolkamp 2014

Ik ben van woensdag negen april tot vrijdag elf april op schoolkamp geweest naar Camperduin (vlakbij de zee.) Het was echt super leuk en relaxt. Niet iedere minuut was ingepland en dat vond ik fijn. We deden natuurlijk wel activiteiten, maar niet de hele tijd door. Zo gingen we de eerste dag na het gebruikelijke ritueel van het huis verkennen en koffers neerzetten activiteiten op het strand doen. Het waren voornamelijk spelletjes. Opzich wel leuk, maar aangezien ik niet zo’n spelletjesmens ben, vond ik het al snel saai worden en heb ik samen met nog een paar anderen een strandwandeling gemaakt en ben daarna naar het kamphuis teruggegaan. Weer terug in het kamphuis heb ik zelf mijn bed opgemaakt. Een hele prestatie, want ik kan er niets van (vind ik zelf.) Toen dat eenmaal klaar was, ging ik het kamphuis nog eens op mijn gemak verkennen. Het is een super groot huis met een groot terras aan de achterkant. Op dat terras staan allemaal tafels, stoelen, een vuur korf, een barbecue en er hingen twee hangmatten. één van die hangmatten was al snel mijn favoriete plek van het terras geworden en was ik daar dus vaak te vinden. Je kan als je op dat terras staat ook goed het geluid van de zee horen, een mooi en rustgevend geluid (vind ik zelf.) Die avond aten we macaroni. Dat was ook super lekker. Daarna gingen er wat mensen op het strand naar de zonsondergang kijken, maar ik had geen zin om mee te gaan. Die nacht gingen we natuurlijk niet meteen slapen. Ik sliep met nog vier andere jongens op een kamer, dus dat was super gezellig. Ik heb toen nog een soort toneelstuk opgevoerd waar mijn kamergenoten erg om moesten lachen. De volgende dag gingen we als activiteit naar een gebied van Staatsbosbeheer. Daar werden we in twee groepen verdeeld. De ene groep ging een speurtocht doen en de andere groep kreeg een rondleiding door het gebied. Ik zat in de tweede groep. Ik vond de rondleiding wel interessant. De mensen die de speurtocht deden, hadden wel pech, want ze gingen in het begin de verkeerde kant op en moesten daardoor weer helemaal opnieuw beginnen. Dat was wel lachen. Uiteindelijk kwam de groep waar ik in zat bij een heel hoog duin aan. Daar kwam de andere groep ook naartoe en zijn we met z’n allen dat duin opgeklommen. Dat moest via een trap met maar liefst honderdenentwintig treden. Het was een hele klim en ik vond het niet echt een fijne trap, omdat de treden nogal onregelmatig zijn. Toen we weer onderaan het duin waren, waren de meeste van ons dood moe. Gelukkig hadden we de rest van die dag geen inspannende dingen op het programma staan. Die avond hadden we een barbecue die ik niet zo super vond. Het vlees was heerlijk, maar ik had maar twee stukken gekregen, dus heb ik de rest van mijn trek maar gestild met het snoep wat ik had meegenomen. Na die GEWELDIGE barbecue gingen er weer mensen op het strand naar de zonsondergang kijken en ben ik ook meegegaan. Het was echt mooi om te zien. Ik vond het lijken alsof je vanaf het strand door een heel groot computerscherm in een andere wereld keek. Dat zal ik ook niet snel meer vergeten. Toen we terug waren, hadden we een bonte avond. Die vond ik echt super geslaagd. Ik had samen met een klasgenoot een toneelstuk opgenomen en dat laten horen. Verder werd er gezongen, gerapt, gedanst en piano gespeeld. Na alle optredens was er een disco en daarna was het jammer genoeg alweer tijd om naar onze kamers te gaan. De volgende dag zijn we naar het centrum van Schoorl (een plaats vlakbij Camperduin) gegaan. Daar hebben we gewinkeld en patat gegeten. Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan. Ik vond het aan de ene kant erg jammer, maar aan de andere kant vond ik het ook wel weer fijn om weer naar huis te gaan, want zo’n kamp kan erg vermoeiend zijn. Ik werd door mijn ouders opgehaald, omdat we vrij dichtbij Schoorl wonen en ik anders helemaal via school naar huis moest. Zo, dat was het verslag van mijn schoolkamp. Hopelijk was het niet te langdradig.

Dank je wel BESTE Blogger!

Beste Blogger,

U bent er de oorzaak van dat ik al heel lang niet meer op mijn blog kan schrijven, vanwege de ontoegankelijke app en website. Dit vind ik zeer tragisch en ik hoop dat dit bericht wel gepost kan worden, anders stel ik mijn bloglezers erg teleur en dat moet toch niet de bedoeling zijn denk ik.

 

GRRRRRRR! Ik krijg de … van dat Blogger! Eerst was er gedoe met die Blogger-app, waardoor ik wel de titel van een nieuw blogbericht kan schrijven, maar niet de inhoud van het bericht en toen ik het via de Website ging proberen, kon het bericht om de één of andere duistere rede niet geplaatst worden. Nu ga ik dit bericht via een andere internetbrowser proberen te plaatsen. Hopelijk lukt het! Ik ben er echt een beetje klaar mee. Ik vind op mijn blog schrijven super leuk, maar dan moet het ook gewoon goed gaan. Maar ja. Laat ik maar eens proberen om dit bericht te plaatsen.