donderdag 25 oktober 2012

Doe je mond maar open

Jullie kennen het vast wel, Het bezoek aan de tandarts om te kijken of je gebit nog helemaal in orden is. Iets van tig minuten je tanden poetsen, om te zorgen dat ze er mooi uitzien, en helemaal schoon zijn, en dan maar vurig hopen dat je geen gaatjes hebt, of te veel tandsteen!. Dat laatste vind ik misschien nog wel erger dan een gaatje, om dat het weghalen van tandsteen bijzonder onaangenaam is, en er geen verdoving voor bestaat!. Ik had deze keer gelukkig geen gaatjes, maar wel een enorme hoeveelheid tandsteen die echt weggehaald moest worden. Ik krijg nog de rillingen als ik er aan denk hoe dat krabbertje over mijn tanden schraapte!. BRRRRRRRRRRRR Gelukkig was het snel voorbij, en kon ik opgelucht ademhalen. Toen de controle achter de rug was, gingen mijn moeder en ik nog even naar opa en oma. We waren op de fiets, want mijn vader was mijn broer aan het ophalen. Mijn moeder zei een paar keer onderweg “We drinken een kopje koffie bij opa en oma, en dan gaan we weer weg”, want ze weet hoe ik ben, als ik bij opa en oma ben, wil ik bijna nooit zo snel meer weg, omdat ik het er altijd zo gezellig vind. Hahahaha, het bleef niet bij één kopje koffie, maar bij meerdere kopjes, en een groot bord zuurkool!. Ja jullie lezen het goed, we hebben ook bij ze gegeten!. Mijn vader en broer kwamen ook, en zo werd het nog heel gezellig!.

zondag 21 oktober 2012

Een groot gemis (maar niet heus!)

O, wat een pech, o, wat een pech, (die vervelende goudvis is eindelijk weg!) Ja jullie lezen het goed, onze goud vis Bluppie is vorige week zaterdag overleden. Mijn vader ontdekte het toen mijn moeder en ik naar de kapper waren, en toen we thuis kwamen, gebeurde het volgende: Mijn vader; “Ga maar even zitten, we kunnen vanmiddag niet naar paardrijden” Mijn moeder (nogal geschrokken); “Is er iets met je vader en moeder?”. Mijn vader; “Nee, Bluppie is overleden”. Mijn moeder en ik (met een brede smile op ons gezicht); “aaaaaaaaaaaa……. Wat zielig!”. “Nu kan wel dat kastje eindelijk weg, en wordt het een stuk ruimer bij onze eettafel”. Mijn vader (nogal dramaqueenachtig; “Jullie leven helemaal niet met mij mee, jullie zijn alleen maar blij!”. We zijn natuurlijk naar paardrijden gegaan. Mijn vader speelde alleen een beetje toneel. Het aquarium is in de kliko verdwenen, en het kastje waar het opstond is naar zolder verhuist. En Bluppie is in het riool verdwenen. Ik vindt het eigenlijk helemaal niet zielig, want met een vis kan je echt geen band opbouwen, zoals je dat met een hond of kat kan doen.

maandag 8 oktober 2012

Terug van wegggeweest

Hey, daar ben ik weer! Ik schaam me wel een beetje, want ik ben mijn belofte aan jullie niet nagekomen. Mijn belofte was dat ik gelijk na mijn vakantie zou schrijven aan jullie hoe het was. Nou zie hier, we zijn al weer twee maanden verder, en het ergste is ook nog dat ik geen zin had om een bericht in elkaar te knutselen. Ik ga dat nu wel allemaal goedmaken hoor. Laat ik maar als eerste gaan vertellen over mijn vakantie. Mijn vakantie was erg leuk. Heb veel in de zon gelegen, een lego huis gebouwd, naar het strand geweest, wezen winkelen, lekker gegeten, en pech met de boot gehad. Over dat laatste wil ik even doorgaan. Zijn jullie klaar voor het gruwelijke verhaal? Nee hoor zo gruwelijk was het nou ook weer niet. Het begon zo: We waren aan het varen (papa, mama, en Roy op het achterdek, en ik in de keuken bezig met mijn lego huis). Ineens hield de motor er mee op, en dreven we midden op het kanaal bij een snelweg. Ik merkte het eerst niet zo erg op dat er iets aan de hand was, maar toen mijn vader binnenkwam en hij de motor probeerde te starten, en dat niet lukte, begreep ik pas dat er iets ergs aan de hand was. Mijn vader had de boot met grote moeite naar de kant weten te krijgen, en hem daar aan een niet al te stevig paaltje gebonden. Toen de motor niet wilde starten, ging mijn vader onder de klep kijken waar de motor zit. Toen hij de klep opende, kwam er een vieze brandlucht uit! Ik dacht dat de boot ieder moment kon ontploffen, of in brand kon vliegen, dus rende ik naar de slaaphut om mijn tasje met mijn belangrijke bezittingen mee naar buiten te nemen (waar Roy en mama ook waren). Mijn vader belde even later mijn opa en oudoom om te vragen of ze de motor wilde repareren. Na drie kwartier in spanning wachten kwamen ze eindelijk, en even later was de motor weer zo goed als heel. En we leefden nog lang en gelukkig. Einde!. We zijn twee weken op vakantie geweest. De eerste Week waren we in Hargen. Daar zijn mijn vakantiewensen allemaal uitgekomen! (Zie vorig bericht) De tweede week kwam Roy er pas bij, en toen zijn we naar Schagen, en Colhoorn geweest. Daar zijn we ook nog met opa en oma uiteten geweest! Het restaurant waar we gingen eten, was vroeger een restaurant/café geweest, maar is door een brand helemaal verbouwd, en heel mooi geworden. Toen we vroeger in Colhoorn op vakantie gingen kwamen we er heel vaak. De eigenaresse was super blij toen ze ons na al die jaren weer Zach. Ze gaf mijn oma, moeder, en mij een rondleiding! We mochten zelfs de keuken zien! Ik vond het allemaal erg prachtig!. Het eten was ook super lekker!. Na de bootvakantie besloot ik om een iPad te gaan kopen, en dat is me ook gelukt. Nu heb ik een iPhone, en een iPad, en ik ben er erg blij mee! Een paar mensen vonden het maar onzin dat ik een iPad ging kopen, en tegen die mensen zeg ik; Jullie weten niet hoe handig het is om twee Appleproducten in huis te hebben! Het schooljaar is natuurlijk ook weer begonnen. Bij mij begon het schoolleven weer op vier september. Ik zit nu in een klas met tien andere kinderen! Op twaalf September had mijn beste vriendin haar feestje! Dat was echt super gezellig! We werden na schooltijd door haar ouders opgehaald, en we gingen bij een pannenkoekenrestaurant eten! Ik ben afgelopen dinsdag ook jarig geweest, en ben zestien jaar geworden. Morena heeft toen nog met behulp van een app een super leuk verjaardagslied gemaakt!. En nu nog Joppienieuws; Jop is geen Sponsoor meer, maar ik merk wel dat hij echt oud begint te worden. Soms slaapt hij zo diep dat ik hem echt niet wakker krijg. Zo, jullie zijn weer helemaal op de hoogte van de gebeurtenissen in de afgelopen twee maanden. Ik ga nu wel weer vaker schrijven hoor.